Ο καυτός Δεκέμβρης του 1994.

Ο Δεκέμβριος του 1994, την παραμονή των Χριστουγέννων, παρόλη την χαμηλή του θερμοκρασία, αποδείχτηκε τελικά πολύ καυτός μήνας για τον κλάδο των ηλεκτρολόγων της ΥΠΑ.

Στην καθόλα νόμιμη απεργιακή κινητοποίηση που κήρυξε η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας  για την προάσπιση της νομικής μορφής της ΥΠΑ και την αποτροπή της έγκρισης από την Ελληνική Βουλή της σύμβασης παραχώρησης του αεροδρομίου στα Σπάτα στην γερμανική εταιρία Hochtief, δοκιμάστηκε τόσο η θέληση και αποφασιστικότητα, όσοι και η ενότητα του αγώνα.

Στον αγώνα αυτόν συμμετείχε ενεργά ο κλάδος των Ηλεκτρολόγων, ο οποίος εισέπραξε το αντίτιμο του αγώνα με τον πιο άδικο και παράλογο τρόπο, με την σκληρή και άδικη τιμωρία ενός συναδέλφου, του οποίου το φταίξιμο ήταν γιατί υλοποίησε κατά γράμμα τις νόμιμες και προβλεπόμενες διαδικασίες της απεργίας.

Ήταν η πρώτη λαβωματιά που δέχτηκε πισώπλατα ο κλάδος των ηλεκτρολόγων, η οποία στιγμάτισε τόσο την σύστασή του όσο και την παραπέρα διαδρομή του. Και το πάθημα αυτό έγινε μάθημα στον κλάδο….

Πολλοί ήταν αυτοί που "φοβήθηκαν" τον κλάδο μας και επίσης πολλοί ήταν αυτοί που τον πολέμησαν με κάθε τρόπο, με σκοπό να τον παραμερίσουν και να μην του επιτρέψουν να πρωταγωνιστήσει σε εξελίξεις και έτσι να μην «ξανασηκώσει κεφάλι»…………

Παρακολουθείστε το video για το τι λέχθηκε τότε στην εκπομπή επ΄ αυτοφώρω στον ΣΚΑΙ με το δημοσιογράφο Νίκο Κακαουνάκη.

Διεθνής Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών

Ο πρώτος Κρατικός Αερολιμένας που το 2001 μεταφέρθηκε σε άλλον χώρο και τώρα διαγράφτηκε και από τα χαρτιά με τον νόμο 4146/2013

Μια ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί.

Το αεροδρόμιο άρχισε να κατασκευάζεται το 1938 στη περιοχή Χασάνι, με διάδρομο προσγειώσεως 1.800 μέτρων μετά από απαλλοτρίωση τμημάτων των τότε κοινοτήτων Κομνηνών και Ελληνικού.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος όμως δεν επέτρεψε την ολοκλήρωσή του. Κατά την περίοδο της Γερμανο-Ιταλικής κατοχής επίσπευσαν οι Γερμανοί την επέκτασή του για δικούς τους σκοπούς. Αντίθετα η συμμαχική αεροπορία επεδίωξε να παρεμοδίσει τη συμπλήρωσή του με συνέπεια επί σειράς επιδρομών, κυρίως νυκτερινών βομβαρδισμών προς αποφυγή θυμάτων εκ των εργαζομένων εκεί Ελλήνων.

Από τους βομβαρδισμούς εκείνους είχαν προκληθεί πολλές ζημιές ακόμη και στους παρακείμενους οικισμούς. Κατά την αποχώρησή τους όμως οι Γερμανοί κατέστρεψαν και υπονόμευσαν τους διαδρόμους του.

Στη συνέχεια και για όσο ακόμα βρίσκονταν γερμανικές φρουρές σε ελληνικά νησιά,από το αεροδρόμιο αυτό εφορμούσαν ελληνικά και συμμαχικά αεροσκάφη με στόχο τις φρουρές αυτές (οι αεροδιάδρομοι επιδιορθώθηκαν).

Μετά τη λήξη του πολέμου και την επανένωση των Δωδεκανήσων, μεταφέρθηκε στο Ελληνικό το μεγάλο υπόστεγο αεροσκαφών των Ιταλών από τη Λέρο και αποτέλεσε το βασικό υπόστεγο επισκευών του αεροδρομίου

Το 1950 το αεροδρόμιο απέκτησε και δεύτερο διάδρομο με μήκος 2.250 μέτρα, ενώ ο πρώτος αυξήθηκε και αυτός στα 2.250 μέτρα.

Το 1958 ο κύριος διάδρομος αυξήθηκε πάλι, με μήκος τα 3.000 μέτρα.

Στις 30 Μαΐου του 1962, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έθεσε τον θεμέλιο λίθο του Ανατολικού αεροδρομίου Ελληνικού που έχει σχεδιαστεί από τον διάσημο Αμερικανοφινλανδό αρχιτέκτονα Έερο Σάαρινεν . Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν το 1969. Τη δεκαετία του 1970 ο κυρίως διάδρομος επιμηκύνθηκε στα 3.500 μέτρα.

 Για 63 χρόνια ο Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών αποτέλεσε την αφετηρία και τον τερματισμό αναρίθμητων ταξιδιών για εκατομμύρια επιβάτες.

 Το 1976 η Ελληνική Κυβέρνηση ανέθεσε σε Κοινοπραξία της Aeroports de Paris και του Αεροδρομίου της Φρανκφούρτης την επιλογή της κατάλληλης τοποθεσίας για τη μεταφορά του αεροδρομίου. Η τοποθεσία που επιλέχθηκε τελικά ήταν τα Σπάτα, αλλά η κατασκευή αναβλήθηκε.

Τη δεκαετία του 1990 το αεροδρόμιο εξυπηρετούσε από 10 έως 12 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο. Ώσπου το 2001 διέκοψε οριστικά τη λειτουργία του –μέσα σε ένα βράδυ τα φώτα έσβησαν και το μέλλον του μεταφέρθηκε στο νέο διεθνές αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Ο Διεθνής Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών χάθηκε-διαγράφτηκε και από τα χαρτιά, με την κατάργηση τμημάτων και διευθύνσεων που λειτουργούσαν κανονικά μέχρι τον Απρίλιο του 2013, με τον νόμο 4146/ΦΕΚ 90Α/18 Απριλίου 2013.

Οι εγκαταστάσεις του όμως δεκαπέντε χρόνια μετά, οι οποίες κρύβουν μέσα τους μια μεγάλη και σημαντική ιστορία στέκουν εκεί και περιμένουν, απροστάτευτες από κάθε είδους επιδρομή και λεηλασία.  Το υπάρχον υλικό θα μπορούσε αντί να παραδοθεί βορά στην ανακύκλωση να αξιοποιηθεί με σκοπό να συμπληρώσει την ιστορία της πολιτικής αεροπορίας και των ανθρώπων που την υπηρέτησαν και την υπηρετούν και να αποτυπωθεί η τότε Αεροπορική ζωή σε αυτό το ιερό αεροπορικό μνημείο, που κάποιοι αποφάσισαν και επέτρεψαν να δημιουργηθεί .

Μια μικρή βόλτα στα εναπομείναντα χαλάσματα του άλλοτε Κρατικού Αερολιμένα Αθηνών θα ενεργοποιήσει τις μνήμες μας, θα αρχίσει να ζωντανέψει τη σκέψη μας για να θυμηθούμε το χθες που αρχίζουμε να ξεχνάμε…… 

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ