Αλήθειες που δίνουν απαντήσεις στις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας…

Η κατάσταση στη χώρα μας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.

Στο κρίσιμο αυτό σταυροδρόμι δεν βρεθήκαμε γιατί το επιλέξαμε εμείς.

Βέβαια οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι σε αυτό οδηγηθήκαμε με την ανοχή αλλά και πολλές φορές με την εμπλοκή τη δική μας.

Οι επιλογές μας πάντα και κυρίως εκ των υστέρων είχαν ως βασικό σκοπό την πρόσκαιρη «προστασία» του εαυτού μας. Στην επιλογή αυτή συνέβαλε καθοριστικά η ψεύτικη και ιδίως σκόπιμη στάση των πολιτικών μας.

Μας υποχρεώνουν να ζούμε με αυτά που παλεύαμε τόσα χρόνια να διασφαλίσουμε για τις ζωές των παιδιών μας και τις δικές μας.

Ξεχνάμε τις βασικές μας αρχές, όσο γύρω μας αλλάζουνε πράγματα που κάποτε τα θεωρούσαμε ως κεκτημένα και αδιαπραγμάτευτα, ως διαχρονικά διασφαλισμένα και κατά κόρο κατοχυρωμένα.

Δεν είμαστε αχάριστοι και κατανοούμε πλήρως ότι η ζωή μας δίνει και τις δυσκολίες ώστε να μπορούμε μέσα από αυτές να αναγνωρίζουμε την αξία των ευτυχισμένων στιγμών που ζήσαμε και να παλεύουμε για την εδραίωσή τους και την διεύρυνσή τους.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούμε αδιαμαρτύρητα και ιδίως χωρίς αγώνα να δεχτούμε την όποια απόφαση που δεν αναγνωρίζει το έργο μας, τον ιδρώτα μας, τις αγωνίες μας, την συμβολή μας στην εθνική οικονομία, την ίδια την υπόστασή μας.

Αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, κανείς δεν μπορούσε να τα φανταστεί.

Η βία που έχει εισέλθει στις ζωές μας, οικονομική, ψυχολογική αλλά και σωματική, μας διαταράσσει την ηρεμία μας, την υγεία μας, την ίδια την υπόστασή μας. Αυτό που μας επιβάλλεται δίχως φραγμούς και όρια και μας αναγκάζουν να το δεχόμαστε στην καθημερινότητα μας, χωρίς να υπάρχει μια λέξη να το εκφράσει, ούτε κάποια δύναμη να το ελέγξει και να το αποτρέψει, χωρίς εμείς που το βιώνουμε να είμαστε σε θέση να συνεννοηθούμε, προκειμένου να αντιδράσουμε συλλογικά και συγκροτημένα.

Για όλα αυτά πρέπει να πάρουμε αποφάσεις με υπευθυνότητα και με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.

Σε όποιον τομέα της ζωής κι αν προσανατολιστούμε, μας αναγκάζουν να βλέπουμε και να αποδεχόμαστε τα πράγματα με τα όσα άλλοι ορίζουν και τα οποία βλέπουν με τα δικά τους μάτια και διαμορφώνουν μονομερώς με την δική τους αντίληψη και συλλογιστική.

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι κάθε δρόμος έχει δύο κατευθύνσεις, ο δρόμος που πάει προς τα εμπρός είναι ο ίδιος δρόμος που πάει προς τα πίσω.

Από εμάς εξαρτάται ποια πορεία είναι ωφέλιμη για το σύνολό μας και πρέπει να την ακολουθήσουμε.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη κι αν είμαστε στο σωστό δρόμο, και σε κοινή πορεία με κάποιους άλλους δεν πρέπει να βρισκόμαστε ακίνητοι και αραχτοί και αυτό γιατί οι άλλοι θα μας παρακάμψουν, θα μας ποδοπατήσουν, θα μας ισοπεδώσουν, θα μας αφήσουν πίσω.

Δεν πρέπει συνεπώς να περιμένουμε να μας «χαριστεί» κάτι, ούτε να συμβιβαστούμε εκχωρώντας την δυνατότητα να μας υποστηρίξουν άνθρωποι που η διαδρομή τους και η εν γένει διαχρονική δράση τους σηματοδοτούν μια διαφορετική πορεία από αυτή που αντικειμενικά αξίζουμε και δικαιούμαστε.

Έχοντας υποχρέωση και συνάμα ευθύνη ως κλάδος των πτυχιούχων ηλεκτρολόγων να επιδιώξουμε την συμμετοχή μας και την συμβολή μας στη διαμόρφωση του σχεδιασμού της νέας οργανωτικής και λειτουργικής δομής της ΥΠΑ

Η αναδιοργάνωση της ΥΠΑ θα πρέπει να έχει σαφή και καθαρό προσανατολισμό, με βασικό σκοπό την ενίσχυση της δυναμικότητά της και της επιχειρησιακή της ικανότητας και να κινείται σύμφωνα με τα όσα ορίζουν οι κανονισμοί και τα κοινοτικά πρότυπα για τον διαχωρισμό της κανονιστικής και ελεγκτικής της λειτουργίας σε σχέση µε την παροχή υπηρεσιών.

Κρίνεται αναγκαίο να θεσμοθετηθεί νομοθετικά ο λειτουργικός, εποπτικός και ρυθμιστικός ρόλος της ΥΠΑ και οι αρμοδιότητες της για τον έλεγχο και την λειτουργία των αερολιμένων της χώρας και την τεχνική υποστήριξη αυτών, καθώς και του φορέα παροχής υπηρεσιών αεροναυτιλίας.

Θεωρούμε ότι οι βασικοί στόχοι που θα πρέπει να επιδιώκει η αναδιάρθρωση του συστήματος οργάνωσης και λειτουργίας της Υπηρεσίας μας θα πρέπει να στηρίζονται σε μια δομή ευέλικτη, λειτουργική, αποκεντρωμένη και κυρίως αποτελεσματική, η οποία ιεραρχικά θα διακρίνεται για την μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και ευθυνών στις οριζόντια προβλεπόμενες βαθμίδες και θα προβλέπει σε όλα τα καθετοποιημένα επίπεδα διάρθρωσής της, τις προβλεπόμενες ευέλικτες και αξιόπιστες διοικητικές, καθοδηγητικές, υποστηρικτικές και ελεγκτικές παρεμβάσεις.

Μετά την αναμενόμενη εξέλιξη με την τελική υπογραφή της παραχώρησης των 14 αεροδρομίων, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα αναγκαστούμε να διαλέξουμε ποιόν δρόμο τελικά θα πάρουμε, όχι για να σωθούμε χαριστικά πρόσκαιρα και ευκαιριακά, αλλά για να διατηρηθούμε με αξιολογικά χαρακτηριστικά τώρα και μελλοντικά.

Θα καλεστούμε να ξεκαθαρίσουμε και να οριοθετήσουμε, τον ρόλο μας, τις αρμοδιότητές μας, τα καθήκοντά μας, την ύπαρξή μας στην νέα οργανωτική και λειτουργική δομή της υπηρεσίας μας, προκειμένου να υπάρξει μια ακτίνα αισιοδοξίας και ελπίδας για τον κλάδο μας.

Θα πρέπει από κοινού να συμβάλλουμε ώστε να αποκτήσει και πάλι η υπηρεσία μας ευελιξία και αποτελεσματικότητα οργάνωσης και λειτουργίας, επαναφέροντας την τάξη, την οργάνωση, την συνέπεια, την αξιοπιστία, τον εκσυγχρονισμό, την αποτελεσματικότητα, έτσι ώστε να υπάρξει δικαίωση και αναγνώριση για το παρόν και το μέλλον μας και ιδίως για το τι θα αφήσουμε πίσω μας, ως παρακαταθήκη για τους επόμενους.

Ο κλάδος μας πρέπει να γίνει και πάλι πρωταθλητής του ρεαλισμού, της συναίνεσης και του ενωτικού αγώνα.

Ο κλάδος μας θα πρέπει να αποκτήσει ταυτότητα και προσαρμοστική ικανότητα, έτσι ώστε τις δυσκολίες που ζήσαμε και αντιμετωπίζουμε, να τις κάνει ευκαιρίες χτίζοντας ένα νέο μέλλον, αλλάζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού και επιδιώκοντας μέσα από τις εφικτές και κυρίως τις ρεαλιστικές προτάσεις του να συμβάλλει στην άρση της αδικίας και της ισοπέδωσης που δέχτηκε εδώ και πολλά χρόνια.

Ας κρατήσουμε όλα αυτά στο μυαλό μας, όχι ως απόλυτη αυθεντία του σωστού, εναντίον του λάθους, αλλά ως μια διαδικασία της επιλογής του αντικειμενικά ρεαλιστικού που θα συμβάλλει καθοριστικά στο παρόν και στο μέλλον του κλάδου μας και της υπηρεσίας μας.

Δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι στην ελληνική κοινωνία υπάρχει μια πλειοψηφία πολιτών που θέλει πραγματικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα απελευθερώσουν τις ικανότητες του κάθε Έλληνα και θα οδηγήσουν στην πολυπόθητη υγιή ανάπτυξη.

Αυτούς τους πολίτες μαζί με πολλούς ηγέτες των τοπικών κοινωνιών δεν κατορθώσαμε να πείσουμε και να πάρουμε μαζί μας ως υποστηρικτική δύναμη για το δίκιο των προτάσεών μας. Και δεν το κατορθώσαμε γιατί η απαξίωση και η δυσφήμιση του έργου και της αποστολής της υπηρεσίας, συνεπώς και το δικό μας, είχε ήδη συντελεστεί με την ανοχή την δική μας.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του δημάρχου Μυκόνου Κωνσταντίνου Κουκά μετά την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης της εκμετάλλευσης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας στην κοινοπραξία Fraport-Slentel, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το αεροδρόμιο της Μυκόνου: «Ευελπιστούμε ότι με την αλλαγή θα υπάρξουν καλύτερες υπηρεσίες στο αεροδρόμιο της Μυκόνου», συνεχίζοντας με την άποψη ότι «η διαχείριση του κράτους απέτυχε» και διευκρινίζοντας ότι καλύτερες υπηρεσίες σημαίνει ότι «θα είναι καθαρό, θα υπάρχει χαρτί υγείας και ο αεροδιάδρομος δεν θα έχει ξαφνικές ζημιές, όπως πέρυσι το καλοκαίρι».

Άσχετα με το ποιόν υποστηρίζουμε και επιλέγουμε ο καθένας ξεχωριστά για ηγέτη, στο τέλος της διαδικασίας όλοι εισπράττουμε το αποτέλεσμα των ενεργειών του. Και είναι ιστορικά πολύ σημαντικό να συνθέσουμε τις σκέψεις μας να οργανώσουμε και να δυναμώσουμε τις δυνάμεις μας και τη φλόγα που ο κάθε ένας από εμάς εκπέμπει να τις ενώσουμε σε μία δάδα που θα φωτίσει τον δρόμο μας για το καλύτερο μέλλον.

Τρία πράγματα είναι αναπόφευκτα για όλους μας : ο ρεαλισμός, η συναίνεση και η αποφασιστικότητα.

Ίσως να στέρεψαν οι ιδέες μας, μα όχι οι σκέψεις μας και οι προβληματισμοί μας.

Ίσως να μειώθηκε η δύναμή μας, αλλά όχι η διάθεσή μας και κυρίως η θέλησή μας. Ίσως λόγω των συχνών παρεμβολών και πιέσεων που δεχόμαστε να έχει μια χρονική υστέρηση η αντίληψή μας, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν απωλέσαμε τα αισθητήρια της αντίδρασής μας.

Γι΄αυτό ας κάνουμε πράξη αυτό που θέλουμε και αξίζουμε για εμάς και για τον κλάδο μας.